Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012
Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012
Καλά και Ειρηνικά Χριστούγεννα
Ευχές
για καλά Χριστούγεννα φίλοι μου
είναι μια μεγάλη γιορτή ιδιαίτερα για τα
παιδιά φέτος είναι μια δύσκολη εποχή
τα παιδικά μάτια έχουν χάσει την χαρά τους
θλιμμένα παιδιά είναι τρομερό να υπάρχουν
γύρω μας μεγάλη είναι η αγωνία των γονιών
και των δασκάλων πως φτάσαμε μέχρι εδώ
νοιώθω τόσο παράξενα αυτό που μας δίνει
κουράγιο είναι όλο αυτό το κύμα ανθρωπιάς
και αλληλεγγύης είναι ευτυχία να ξέρεις πως
υπάρχει κάποιο χέρι που θα σε στηρίξει όλη
αυτή η αγκαλιά που άνοιξε είναι μια μεγάλη
ελπίδα για όλους είναι σίγουρο πως όλοι μαζί
θα αγωνιστούμε να μην χαθεί αυτή η ευκαιρία
για ανθρωπιά και αληθινή τρυφερότητα
είναι μια μεγάλη γιορτή ιδιαίτερα για τα
παιδιά φέτος είναι μια δύσκολη εποχή
τα παιδικά μάτια έχουν χάσει την χαρά τους
θλιμμένα παιδιά είναι τρομερό να υπάρχουν
γύρω μας μεγάλη είναι η αγωνία των γονιών
και των δασκάλων πως φτάσαμε μέχρι εδώ
νοιώθω τόσο παράξενα αυτό που μας δίνει
κουράγιο είναι όλο αυτό το κύμα ανθρωπιάς
και αλληλεγγύης είναι ευτυχία να ξέρεις πως
υπάρχει κάποιο χέρι που θα σε στηρίξει όλη
αυτή η αγκαλιά που άνοιξε είναι μια μεγάλη
ελπίδα για όλους είναι σίγουρο πως όλοι μαζί
θα αγωνιστούμε να μην χαθεί αυτή η ευκαιρία
για ανθρωπιά και αληθινή τρυφερότητα
Ελένη
Ανουσάκη.
Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012
Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012
Αγαπημένες Αναμνήσεις της Ζωής
Καλησπέρα
είναι ένα υπέροχο βράδυ του Νοεμβρίου
ακόμα ο χειμώνας δεν ήρθε στην πόλη όλα είναι
τόσο όμορφα σχεδόν καλοκαιράκι πόσο αγαπώ
αυτή την πόλη την Αθήνα μου νοιώθω ότι και αυτή
με αγαπάει μαζί μεγαλώσαμε έχουμε ζήσει τόσα
πολλά χαρούμενα και θλιβερά τα θυμάμαι όλα
έχω τις εικόνες μέσα στην ψυχή μου και τους ήχους
είναι παράξενο όλα πάντα είναι μπροστά σαν μια
επανάληψη κινηματογραφικών πλάνων που ακόμα
δεν έχουν ξεθωριάσει και οι δύσκολες στιγμές στη ζωή
έχουν γίνει μνήμες με τρυφερότητα τα παιδικά χρόνια
είναι εντόνα χαραγμένα στην ψυχή μου με αγάπη
πολύ αγάπη και τα έχω σαν πολύτιμο δώρο από εκεί
ξεκινάνε όλα οι γονείς μου η οικογένεια μας τα σχολικά
χρόνια τα υπέροχα καλοκαίρια στις ακρογιαλιές της Αττικής
το θέατρο οι πρώτες ταινίες η πορεία στην ζωή και στην τέχνη
οι δρόμοι της Αθήνας σε κάθε γωνιά μια ανάμνηση γλυκεία
κάθε γωνιά και ένα γεγονός η πολιτική μου πορεία με έφερε
πολύ κοντά με τους ανθρώπους ένιωσα την αγάπη έντονα
οι Αθηναίοι με στήριξαν σε όλα τα βήματα μου με σεβασμό
και διακριτικότητα πάντα είναι από τα πιο σημαντικά σημεία
της ζωής μου γνώρισα υπέροχους και σπάνιους ανθρώπους
ετοιμάζω ένα βιβλίο και ξαναζώ όλες τις στιγμές δύσκολο
εγχείρημα οι μνήμες είναι το πιο πολύτιμο κομμάτι της ζωής
απόψε η πόλη με συγκίνησε είχε μια θλίψη έναν πόνο
σαν να μου ζητούσε βοήθεια όλα τα τελευταία γεγονότα
την έκαναν να δακρύσει πονάει για αυτά που έρχονται
τα δύσκολα για όλους και αλλάζουν την ζωή μας βίαια
Ελένη Ανουσάκη
Αθήνα 2012
ακόμα ο χειμώνας δεν ήρθε στην πόλη όλα είναι
τόσο όμορφα σχεδόν καλοκαιράκι πόσο αγαπώ
αυτή την πόλη την Αθήνα μου νοιώθω ότι και αυτή
με αγαπάει μαζί μεγαλώσαμε έχουμε ζήσει τόσα
πολλά χαρούμενα και θλιβερά τα θυμάμαι όλα
έχω τις εικόνες μέσα στην ψυχή μου και τους ήχους
είναι παράξενο όλα πάντα είναι μπροστά σαν μια
επανάληψη κινηματογραφικών πλάνων που ακόμα
δεν έχουν ξεθωριάσει και οι δύσκολες στιγμές στη ζωή
έχουν γίνει μνήμες με τρυφερότητα τα παιδικά χρόνια
είναι εντόνα χαραγμένα στην ψυχή μου με αγάπη
πολύ αγάπη και τα έχω σαν πολύτιμο δώρο από εκεί
ξεκινάνε όλα οι γονείς μου η οικογένεια μας τα σχολικά
χρόνια τα υπέροχα καλοκαίρια στις ακρογιαλιές της Αττικής
το θέατρο οι πρώτες ταινίες η πορεία στην ζωή και στην τέχνη
οι δρόμοι της Αθήνας σε κάθε γωνιά μια ανάμνηση γλυκεία
κάθε γωνιά και ένα γεγονός η πολιτική μου πορεία με έφερε
πολύ κοντά με τους ανθρώπους ένιωσα την αγάπη έντονα
οι Αθηναίοι με στήριξαν σε όλα τα βήματα μου με σεβασμό
και διακριτικότητα πάντα είναι από τα πιο σημαντικά σημεία
της ζωής μου γνώρισα υπέροχους και σπάνιους ανθρώπους
ετοιμάζω ένα βιβλίο και ξαναζώ όλες τις στιγμές δύσκολο
εγχείρημα οι μνήμες είναι το πιο πολύτιμο κομμάτι της ζωής
απόψε η πόλη με συγκίνησε είχε μια θλίψη έναν πόνο
σαν να μου ζητούσε βοήθεια όλα τα τελευταία γεγονότα
την έκαναν να δακρύσει πονάει για αυτά που έρχονται
τα δύσκολα για όλους και αλλάζουν την ζωή μας βίαια
Ελένη Ανουσάκη
Αθήνα 2012
Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012
Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012
Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012
Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012
Η φωνή της ψυχής μας
Ο Γιώργος Μαρίνος ο
φίλος μου
ένας αγαπημένος καλλιτέχνης
με ταλέντο ομορφιά χιούμορ
και σπάνια φωνή ο Γιώργος μου
με το υπέροχο γέλιο τα λαμπερά
ολόφωτα μάτια ο φίλος των παιδικών
χρόνων που όταν τον ακούω δακρύζω
απόψε τον φέρνω στη μνήμη μου
με αγάπη και την ευχή να είναι
καλά πάντα γεμάτος χαρά και τύχη.
ένας αγαπημένος καλλιτέχνης
με ταλέντο ομορφιά χιούμορ
και σπάνια φωνή ο Γιώργος μου
με το υπέροχο γέλιο τα λαμπερά
ολόφωτα μάτια ο φίλος των παιδικών
χρόνων που όταν τον ακούω δακρύζω
απόψε τον φέρνω στη μνήμη μου
με αγάπη και την ευχή να είναι
καλά πάντα γεμάτος χαρά και τύχη.
Ελένη Ανουσάκη
Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012
Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012
Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012
Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012
Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012
Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012
Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012
Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012
Σάββατο 25 Αυγούστου 2012
Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012
Σάββατο 18 Αυγούστου 2012
Τρίτη 14 Αυγούστου 2012
ΦΕΓΓΑΡΑΚΙ ΜΟΥ ΛΑΜΠΡΌ
Είναι μια μαγευτική νύχτα του Αυγούστου
που θα μείνει για πάντα στη μνήμη μου
κοιτάζω το φεγγάρι σαν να μου χαμογελάει
είναι τόσο ευτυχισμένο νοιώθω παιδί θέλω
να μην τελειώσει αυτή η βράδια μου δίνει
τόση χαρά και μια παράξενη συγκίνηση
θέλω να ανεβώ να το αγκαλίσω το αγαπώ
σιγοτραγουδώ και το αγαπημένο μου
παιδικό τραγουδάκι Φεγγαράκι μου
λαμπρό φέγγε μου να περπατώ
να πηγαίνω στο σχολειό να μαθαίνω
γράμματα του Θεού τα πράγματα .
Αχ τι όμορφο τραγουδάκι τρυφερό
το τραγουδούσε η μαμά μου και στο
τέλος γελούσε και μου έδινε ένα φιλί
Πως περνά ο χρόνος τρέχει και δεν
τον προλαβαίνω στάσου σταμάτα να τρέχεις
κουραστικά το αυγουστιάτικο φεγγάρι
με κοιτάζει από ψηλά και μου κάνει παρέα
αυτή την μαγική αυγουστιάτικη βραδιά .
που θα μείνει για πάντα στη μνήμη μου
κοιτάζω το φεγγάρι σαν να μου χαμογελάει
είναι τόσο ευτυχισμένο νοιώθω παιδί θέλω
να μην τελειώσει αυτή η βράδια μου δίνει
τόση χαρά και μια παράξενη συγκίνηση
θέλω να ανεβώ να το αγκαλίσω το αγαπώ
σιγοτραγουδώ και το αγαπημένο μου
παιδικό τραγουδάκι Φεγγαράκι μου
λαμπρό φέγγε μου να περπατώ
να πηγαίνω στο σχολειό να μαθαίνω
γράμματα του Θεού τα πράγματα .
Αχ τι όμορφο τραγουδάκι τρυφερό
το τραγουδούσε η μαμά μου και στο
τέλος γελούσε και μου έδινε ένα φιλί
Πως περνά ο χρόνος τρέχει και δεν
τον προλαβαίνω στάσου σταμάτα να τρέχεις
κουραστικά το αυγουστιάτικο φεγγάρι
με κοιτάζει από ψηλά και μου κάνει παρέα
αυτή την μαγική αυγουστιάτικη βραδιά .
Ελένη Ανουσάκη
Δευτέρα 13 Αυγούστου 2012
Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012
Το Καλοκαίρι της Ανατροπής
Καλοκαίρι 2012 ο χρόνος κυλάει αργά
χωρίς κέφι χωρίς ξενοιασιά είναι λοιπόν
μια εποχή παράξενη γεμάτη από θλίψη.
Δεν είμαι μελαγχολικός άνθρωπος πάντα
σχεδόν έχω χαρά κέφι και αισιοδοξία
είμαι όλο χαρά για την ζωή αντιμετωπίζω
με κουράγιο και υπομονή τα γεγονότα και
τους ανθρώπους αυτή την εποχή μάλιστα
έχω μια εσωτερική δύναμη που και εγώ
τρομάζω με τον εαυτό μου η ζωή μου
έχει χαρίσει πολλά και πρέπει να δώσω
την φιλία μου την αγάπη μου στους άλλους
είναι γύρω μας τόσα θλιμμένα μάτια
γεμάτα απόγνωση εκείνο που παρατηρώ
είναι μια εκκωφαντική σιωπή σαν μια
τεραστία κραυγή γεμάτη πόνο .
Τόσα γεγονότα έγιναν μέσα σε τόσο λίγο
χρόνο υπάρχουν ερωτήματα απαντήσεις
και φυσικά ευθύνες και από τα δυο μέρη.
Ήταν μεγάλη η απόφαση και δύσκολος
αποχωρισμός από την έντονη συμμέτοχη
στην πολιτική δράση δεν ήταν απόδραση
ήταν μια σύγκρουση για την τραγική και
όχι ανώδυνη για τις ευθύνες της πολιτικής
μας για το χρηματιστήριο που είχε τραγική
κατάληξη για τους πολίτες και για την χώρα.
χωρίς κέφι χωρίς ξενοιασιά είναι λοιπόν
μια εποχή παράξενη γεμάτη από θλίψη.
Δεν είμαι μελαγχολικός άνθρωπος πάντα
σχεδόν έχω χαρά κέφι και αισιοδοξία
είμαι όλο χαρά για την ζωή αντιμετωπίζω
με κουράγιο και υπομονή τα γεγονότα και
τους ανθρώπους αυτή την εποχή μάλιστα
έχω μια εσωτερική δύναμη που και εγώ
τρομάζω με τον εαυτό μου η ζωή μου
έχει χαρίσει πολλά και πρέπει να δώσω
την φιλία μου την αγάπη μου στους άλλους
είναι γύρω μας τόσα θλιμμένα μάτια
γεμάτα απόγνωση εκείνο που παρατηρώ
είναι μια εκκωφαντική σιωπή σαν μια
τεραστία κραυγή γεμάτη πόνο .
Τόσα γεγονότα έγιναν μέσα σε τόσο λίγο
χρόνο υπάρχουν ερωτήματα απαντήσεις
και φυσικά ευθύνες και από τα δυο μέρη.
Ήταν μεγάλη η απόφαση και δύσκολος
αποχωρισμός από την έντονη συμμέτοχη
στην πολιτική δράση δεν ήταν απόδραση
ήταν μια σύγκρουση για την τραγική και
όχι ανώδυνη για τις ευθύνες της πολιτικής
μας για το χρηματιστήριο που είχε τραγική
κατάληξη για τους πολίτες και για την χώρα.
Σάββατο 14 Ιουλίου 2012
Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012
Κυριακή 1 Ιουλίου 2012
Πολύ τρομάζω μπρος στον λόγο των ανθρώπων.
Πολύ τρομάζω μπρος στον λόγο των ανθρώπων.
Τόσο η ομιλία τους είναι πειστική...
αυτό λέγεται σκύλος, σπίτι τούτο, κι όσο
για την αρχή, είναι εδώ. Το τέλος είναι εκεί.
Με τρομάζει η αίσθησή τους, με την χλεύη.
Tο παιχνίδι τους. Όλα τα ξέρουν... τι θα γίνει, αυτό
που έγινε κιόλας. Βουνό κανένα δεν τους είναι θαυμαστό.
Ο κήπος τους και ο πλούτος τους με τον Θεό συνορεύει.
Θέλω να συμβουλεύσω, να εμποδίσω. μείνετε μακριά.
Να τραγουδούν τα πράγματα αγροικώ με χαρά τόση!
Τ' αγγίζετε... μένουν ακίνητα, μένουνε βουβά.
Αχ μου τα 'χετε όλα τα πράγματα σκοτώσει.
Ρ.Μ.Ρίλκε
Τόσο η ομιλία τους είναι πειστική...
αυτό λέγεται σκύλος, σπίτι τούτο, κι όσο
για την αρχή, είναι εδώ. Το τέλος είναι εκεί.
Με τρομάζει η αίσθησή τους, με την χλεύη.
Tο παιχνίδι τους. Όλα τα ξέρουν... τι θα γίνει, αυτό
που έγινε κιόλας. Βουνό κανένα δεν τους είναι θαυμαστό.
Ο κήπος τους και ο πλούτος τους με τον Θεό συνορεύει.
Θέλω να συμβουλεύσω, να εμποδίσω. μείνετε μακριά.
Να τραγουδούν τα πράγματα αγροικώ με χαρά τόση!
Τ' αγγίζετε... μένουν ακίνητα, μένουνε βουβά.
Αχ μου τα 'χετε όλα τα πράγματα σκοτώσει.
Ρ.Μ.Ρίλκε
Rainer Maria Rilke Biography
Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους λυρικούς ποιητές του 20ου αιώνα γερμανική λογοτεχνία.
έργο ρίλκε έχει εισαχθεί στην αγγλική λογοτεχνικό κόσμο, αρχίζοντας από το 1936, από
δύο διαφορετικές γενιές των μεταφραστών, συμπεριλαμβανομένων jb leischmann, κι macintyre,
walter arndt, edward χιόνι, david young, robert bly και stephen mitchell.
Βιογράφους περιλαμβάνουν,
μεταξύ άλλων, ο ralph
freedman, lehmann, και william h. gass.
ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ - Rilke
Τα φύλλα πέφτουν, πέφτουν λες από ψηλά,
σαν να ξεράθηκαν οι κήποι τ' ουρανού·
πέφτουν με μι' άρνηση στο στόμα του κενού.
Και μες στη νύχτα πέφτει η Γη βαριά,
από τ' αστέρια προς τη μοναξιά.
Όλοι μας πέφτουμε. Το χέρι αυτό που γράφει.
Δες, όλα γύρω χάνονται στα βάθη.
Είναι όμως Κάποιος που την πτώση αυτή
στα δυο του χέρια στοργικά τη συγκρατεί.
σαν να ξεράθηκαν οι κήποι τ' ουρανού·
πέφτουν με μι' άρνηση στο στόμα του κενού.
Και μες στη νύχτα πέφτει η Γη βαριά,
από τ' αστέρια προς τη μοναξιά.
Όλοι μας πέφτουμε. Το χέρι αυτό που γράφει.
Δες, όλα γύρω χάνονται στα βάθη.
Είναι όμως Κάποιος που την πτώση αυτή
στα δυο του χέρια στοργικά τη συγκρατεί.
ΜΟΝΑΞΙΆ
Η μοναξιά μοιάζει με τη βροχή. Τα βράδια
απ' του πελάγους αναθρώσκει τον καθρέφτη·
από κοιλάδες μακρινές κι από λιβάδια
στον ουρανό ανεβαίνει πάντα, που την έχει.
Κι ύστερα, από εκεί ψηλά, στην πόλη πέφτει.
Πέφτει την ώρα που το φως πια δεν αντέχει,
όταν τους δρόμους βάφουν πάλι τα σκοτάδια,
κι όταν τα σώματα χωρίζουν λυπημένα
δίχως να βρουν ό,τι ζητούν, μένοντας ξένα·
κι όταν οι άνθρωποι εκείνοι, που μισούνται,
πάλι στο ίδιο στρώμα πέφτουν και κοιμούνται :
τη μοναξιά την παίρνουν τότε τα ποτάμια…
απ' του πελάγους αναθρώσκει τον καθρέφτη·
από κοιλάδες μακρινές κι από λιβάδια
στον ουρανό ανεβαίνει πάντα, που την έχει.
Κι ύστερα, από εκεί ψηλά, στην πόλη πέφτει.
Πέφτει την ώρα που το φως πια δεν αντέχει,
όταν τους δρόμους βάφουν πάλι τα σκοτάδια,
κι όταν τα σώματα χωρίζουν λυπημένα
δίχως να βρουν ό,τι ζητούν, μένοντας ξένα·
κι όταν οι άνθρωποι εκείνοι, που μισούνται,
πάλι στο ίδιο στρώμα πέφτουν και κοιμούνται :
τη μοναξιά την παίρνουν τότε τα ποτάμια…
Ti θ' απογίνεις, Θε μου, αν πεθάνω ;
Τι θ' απογίνεις, Θε μου, αν πεθάνω ;
Εγώ ειμαι το κανάτι σου ( αν σπάσω ; )
Εγώ ειμαι το ποτό σου ( αν πικράνω ; )
Εγώ ειμαι το έργο σου και το ένδυμά σου,
μαζί μου θα χαθεί το νόημά σου.
Αλλού δεν πρόκειται να βρεις μια στέγη άλλη
να σε δεχτεί με λόγο απλό, ζεστό.
Θα σου λυθεί απ' το πόδι το σανδάλι
το μεταξένιο σου, που είμαι εγώ.
Το πανωφόρι σου πια θα σ' αφήσει.
Το βλέμμα σου, που στο πλευρό μου
το είχα πάντοτε εγώ προσκέφαλό μου,
μάταια τριγύρω ώρα πολλή θα με ζητήσει –
κι όταν ο ήλιος τελικά γείρει στη Δύση,
σε ξένης πέτρας αγκαλιά θα ξενυχτήσει.
Τι θ' απογίνεις, Θε μου ; Αγωνιώ.
Εγώ ειμαι το κανάτι σου ( αν σπάσω ; )
Εγώ ειμαι το ποτό σου ( αν πικράνω ; )
Εγώ ειμαι το έργο σου και το ένδυμά σου,
μαζί μου θα χαθεί το νόημά σου.
Αλλού δεν πρόκειται να βρεις μια στέγη άλλη
να σε δεχτεί με λόγο απλό, ζεστό.
Θα σου λυθεί απ' το πόδι το σανδάλι
το μεταξένιο σου, που είμαι εγώ.
Το πανωφόρι σου πια θα σ' αφήσει.
Το βλέμμα σου, που στο πλευρό μου
το είχα πάντοτε εγώ προσκέφαλό μου,
μάταια τριγύρω ώρα πολλή θα με ζητήσει –
κι όταν ο ήλιος τελικά γείρει στη Δύση,
σε ξένης πέτρας αγκαλιά θα ξενυχτήσει.
Τι θ' απογίνεις, Θε μου ; Αγωνιώ.
Τρίτη 26 Ιουνίου 2012
Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012
ΕΚΛΟΓΕΣ 17 ΙΟΥΝΙΟΥ
Η Ελλάδα στην πιο δύσκολη στιγμή της
εκλογές σε 4 ημέρες βαδίζουμε πάνω
σε ένα τεντωμένο σχοινί θλίψη αγωνία
για το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου
ένας μονόλογος χωρίς τέλος συνθήματα
χωρίς ουσία τα προβλήματα μεγάλα
και οι πολίτες στην άκρη και όμως
πρέπει να δώσουμε την μάχη για να παραμείνουμε
στην Ευρωπαϊκή ένωση δεν πρέπει να γυρίσουμε
πίσω έχουμε υποχρέωση η χώρα μας να έχει
κυβέρνηση στις 17 Ιουνίου.
εκλογές σε 4 ημέρες βαδίζουμε πάνω
σε ένα τεντωμένο σχοινί θλίψη αγωνία
για το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου
ένας μονόλογος χωρίς τέλος συνθήματα
χωρίς ουσία τα προβλήματα μεγάλα
και οι πολίτες στην άκρη και όμως
πρέπει να δώσουμε την μάχη για να παραμείνουμε
στην Ευρωπαϊκή ένωση δεν πρέπει να γυρίσουμε
πίσω έχουμε υποχρέωση η χώρα μας να έχει
κυβέρνηση στις 17 Ιουνίου.
Ελένη Ανουσάκη
Τρίτη 29 Μαΐου 2012
Δευτέρα 28 Μαΐου 2012
Τρίτη 22 Μαΐου 2012
ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΛΙΤΕΡΗ ΖΩΗ
Είμαστε
σε δύσκολο σημείο μετά τις εκλογές που δεν κατάφεραν να
δώσουν
κυβέρνηση στη χώρα που βρίσκεται αυτή
την στιγμή σε λεπτή ισορροπία .
Εμπρός λοιπόν όλα πάλι από την αρχή
ομιλίες χωρίς τέλος τηλεοπτικός καυγάς
και πάει λέγοντας και η Ελλάδα μας
παραμερίζεται από γνώριμους και όχι μόνο πολιτικάντηδες σε μια πολυλογία
ατέρμονη μονότονη ξεπερασμένη σαν
μην υπάρχουν προβλήματα τεράστια
που μοιάζουν αξεπέραστα όταν η ανεργία
πλησιάζει το25% και πάει προς τα πάνω
να δώσουμε επιτέλους τα χέρια όλοι μαζί
για μια Ελλάδα που πάει μόνο μπροστά
και δίνει δυνατότητα στους πολίτες να ζήσουν σε μια χώρα που δίνει ευκαιρίες
για μια καλλίτερη ζωή σε όλους
ΕΛΕΝΗ ΑΝΟΥΣΑΚΗ
κυβέρνηση στη χώρα που βρίσκεται αυτή
την στιγμή σε λεπτή ισορροπία .
Εμπρός λοιπόν όλα πάλι από την αρχή
ομιλίες χωρίς τέλος τηλεοπτικός καυγάς
και πάει λέγοντας και η Ελλάδα μας
παραμερίζεται από γνώριμους και όχι μόνο πολιτικάντηδες σε μια πολυλογία
ατέρμονη μονότονη ξεπερασμένη σαν
μην υπάρχουν προβλήματα τεράστια
που μοιάζουν αξεπέραστα όταν η ανεργία
πλησιάζει το25% και πάει προς τα πάνω
να δώσουμε επιτέλους τα χέρια όλοι μαζί
για μια Ελλάδα που πάει μόνο μπροστά
και δίνει δυνατότητα στους πολίτες να ζήσουν σε μια χώρα που δίνει ευκαιρίες
για μια καλλίτερη ζωή σε όλους
ΕΛΕΝΗ ΑΝΟΥΣΑΚΗ
Δευτέρα 21 Μαΐου 2012
Σάββατο 19 Μαΐου 2012
Πέμπτη 3 Μαΐου 2012
Πέμπτη 26 Απριλίου 2012
Κυριακή 22 Απριλίου 2012
Περιμένοντας τις Εκλογές
Απόγευμα της Κυριακής με λίγη μελαγχολία
η ατμόσφαιρα είναι λίγο παράξενη η μάλλον
ας δώσουμε έναν τίτλο Περιμένοντας τις Εκλογές
Τι ακριβώς περιμένουμε όμως είναι ανάγκη αυτό
να το ξεκαθαρίσουμε μέσα μας ζούμε μια δύσκολη
εποχή γεμάτη από αντιθέσεις και τα γεγονότα είναι
αποκαρδιωτικά καθημερινά βλέπουμε τα πάντα
να αλλάζουν να μικραίνει η ζωή όλων όλα πάνε
προς τα πίσω τίποτα δεν πάει καλά τόσα χρόνια
τόσοι αγώνες τόσα όνειρα αλήθεια τι έγιναν τα όνειρα τι έγιναν τόσες κατακτήσεις τόσες ελπίδες
όλα ισοπεδώθηκαν είναι λυπηρό σε φέρνει σε απόγνωση κάθε μέρα ακούμε Άνθρωποι να δίνουν
τέλος στη ζωή τους οι νέοι να φεύγουν αν μείνουν
θα είναι άνεργοι και θα χάσουν το τρένο της ζωής
είναι οι σκέψεις μου καθημερινά για την κατάσταση
στην χωρά μας νοιώθω μια τρυφερότητα και μια
συγκίνηση για τα γεγονότα για όλους μας είμαστε
σε δύσκολη θέση και η εκλογές δεν ξέρω αν δώσουν λύση πρέπει όλοι να συμμετέχουμε με τόλμη με θάρρος και με το χέρι στην καρδιά μας να κάνουμε
την πιο καλή και δημιουργική επιλογή για την χωρά και τους πολίτες της έχουμε δύναμη κρατάμε
την ελπίδα για την τύχη της Ελλάδας στα χέρια μας
η ατμόσφαιρα είναι λίγο παράξενη η μάλλον
ας δώσουμε έναν τίτλο Περιμένοντας τις Εκλογές
Τι ακριβώς περιμένουμε όμως είναι ανάγκη αυτό
να το ξεκαθαρίσουμε μέσα μας ζούμε μια δύσκολη
εποχή γεμάτη από αντιθέσεις και τα γεγονότα είναι
αποκαρδιωτικά καθημερινά βλέπουμε τα πάντα
να αλλάζουν να μικραίνει η ζωή όλων όλα πάνε
προς τα πίσω τίποτα δεν πάει καλά τόσα χρόνια
τόσοι αγώνες τόσα όνειρα αλήθεια τι έγιναν τα όνειρα τι έγιναν τόσες κατακτήσεις τόσες ελπίδες
όλα ισοπεδώθηκαν είναι λυπηρό σε φέρνει σε απόγνωση κάθε μέρα ακούμε Άνθρωποι να δίνουν
τέλος στη ζωή τους οι νέοι να φεύγουν αν μείνουν
θα είναι άνεργοι και θα χάσουν το τρένο της ζωής
είναι οι σκέψεις μου καθημερινά για την κατάσταση
στην χωρά μας νοιώθω μια τρυφερότητα και μια
συγκίνηση για τα γεγονότα για όλους μας είμαστε
σε δύσκολη θέση και η εκλογές δεν ξέρω αν δώσουν λύση πρέπει όλοι να συμμετέχουμε με τόλμη με θάρρος και με το χέρι στην καρδιά μας να κάνουμε
την πιο καλή και δημιουργική επιλογή για την χωρά και τους πολίτες της έχουμε δύναμη κρατάμε
την ελπίδα για την τύχη της Ελλάδας στα χέρια μας
Πέμπτη 12 Απριλίου 2012
Παρασκευή 6 Απριλίου 2012
Η ΑΘΗΝΑ ΜΟΥ ...ΑΛΛΑΞΕ
Το αεράκι της άνοιξης μου χάιδεψε την ψυχή ήρθε
ο απρίλης γεμάτος αισιοδοξία και χαρά όλα άλλαξαν μια παράξενη προσμονή για κάτι καινούργιο
που θα έρθει και θα γίνει
η ζωή μας όμορφη και τρυφερή σαν χάδι
αυτός ο χειμώνας ήταν δύσκολος
πικρός όλα γύρω είναι
μελαγχολικά υπάρχει σε όλους μας μια αγωνία
για το αύριο για το σήμερα για όλα.
Τι παράξενο τελείωσε μια εποχή άσχημα τα γεγονότα ξεπέρασαν τους ανθρώπους ιδιαίτερα αυτούς που είχαν δώσει την ζωή τους για τα μεγάλα ιδανικά οι λέξεις έχασαν την αξία και το νόημα τους οι λέξεις μαράθηκαν άλλαξαν χρώμα έγιναν μουντές. Χωρίς ήχο είναι η πόλη μου άδειασε από χαρούμενες φωνές η ζωή μονότονη δεν μοιάζει με την πανέμορφη και γοητευτική Αθήνα με τις πλατείες με τους δρόμους γεμάτους μαγαζιά τότε που Αθήνα έμοιαζε σαν να είχε κάθε μέρα γιορτή. Αχ είναι δύσκολο να ανεβαίνεις την οδό Σταδίου και να είναι τα πάντα κλειστά βουβά και μελαγχολικά είμαι τόσο θυμωμένη πικραμένη την έχω περπατήσει την έχω ζήσει γνωρίζω κάθε γωνιά της αγαπημένης μου Αθήνας πέρασα όλη τη ζωή μου στο Δήμο αθηναίων 12 χρονιά στο Δημοτικό Συμβούλιο οι πολίτες μου έδωσαν τόση χαρά μου χάρισαν την εμπιστοσύνη τους τόσες φόρες με γέμισαν με πραγματική αγάπη είχα το πολίτικο μου γραφείο 15 χρόνια στην ομόνοια στην Θεμιστοκλέους περπατούσα την πόλη καθημερινά και γύρω μου όλα ήταν χαρούμενα έλεγα 1000 καλημέρες ήξερα όλους με το μικρό τους όνομα νοσταλγώ την εποχή εκείνη άλλαξε η πόλη νοιώθω μια θλίψη ένα πόνο ένα δάκρυ κύλησε στο πρόσωπο μου Αχ Ελένη πάντα θα είσαι ρομαντική και τρυφερή είναι μια άλλη εποχή..
Τι παράξενο τελείωσε μια εποχή άσχημα τα γεγονότα ξεπέρασαν τους ανθρώπους ιδιαίτερα αυτούς που είχαν δώσει την ζωή τους για τα μεγάλα ιδανικά οι λέξεις έχασαν την αξία και το νόημα τους οι λέξεις μαράθηκαν άλλαξαν χρώμα έγιναν μουντές. Χωρίς ήχο είναι η πόλη μου άδειασε από χαρούμενες φωνές η ζωή μονότονη δεν μοιάζει με την πανέμορφη και γοητευτική Αθήνα με τις πλατείες με τους δρόμους γεμάτους μαγαζιά τότε που Αθήνα έμοιαζε σαν να είχε κάθε μέρα γιορτή. Αχ είναι δύσκολο να ανεβαίνεις την οδό Σταδίου και να είναι τα πάντα κλειστά βουβά και μελαγχολικά είμαι τόσο θυμωμένη πικραμένη την έχω περπατήσει την έχω ζήσει γνωρίζω κάθε γωνιά της αγαπημένης μου Αθήνας πέρασα όλη τη ζωή μου στο Δήμο αθηναίων 12 χρονιά στο Δημοτικό Συμβούλιο οι πολίτες μου έδωσαν τόση χαρά μου χάρισαν την εμπιστοσύνη τους τόσες φόρες με γέμισαν με πραγματική αγάπη είχα το πολίτικο μου γραφείο 15 χρόνια στην ομόνοια στην Θεμιστοκλέους περπατούσα την πόλη καθημερινά και γύρω μου όλα ήταν χαρούμενα έλεγα 1000 καλημέρες ήξερα όλους με το μικρό τους όνομα νοσταλγώ την εποχή εκείνη άλλαξε η πόλη νοιώθω μια θλίψη ένα πόνο ένα δάκρυ κύλησε στο πρόσωπο μου Αχ Ελένη πάντα θα είσαι ρομαντική και τρυφερή είναι μια άλλη εποχή..
Κυριακή 1 Απριλίου 2012
Κυριακή 18 Μαρτίου 2012
Σάββατο 10 Μαρτίου 2012
Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012
ΜΕΛΩΔΙΕΣ ΚΑΙ ΘΛΙΨΗ
Μελωδίες γεμάτες δύναμη
Μελωδίες γεμάτες τρυφερότητα
Είναι παράξενο αλλά δεν υπάρχει ελπίδα τα όνειρα μας έχασαν το
χρώμα τους ζούμε χωρίς γέλιο χωρίς
χαρά και γύρω μας υπάρχει θλίψη η
μουσική είναι ένα καταφύγιο αισιοδοξίας και είναι η καλλίτερη
συντροφιά είναι τροφή της ψύχη χαϊδεύει
ο γλυκός της ήχος τις αισθήσεις μας σαν
να πνέει ένα γλυκό ανοιξιάτικο αεράκι πάνω από ένα παρτέρι μενεξέδες κι άρωμα σκορπάει και μας χαρίζει ζωή και ευτυχία Ελένη Ανουσάκη
Τρίτη 6 Μαρτίου 2012
Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)