Το Καλοκαίρι της Ανατροπής

Καλοκαίρι 2012  ο χρόνος κυλάει αργά
χωρίς κέφι χωρίς ξενοιασιά είναι λοιπόν
μια εποχή παράξενη γεμάτη από θλίψη.
Δεν είμαι μελαγχολικός  άνθρωπος πάντα
σχεδόν   έχω χαρά κέφι και αισιοδοξία 
είμαι όλο χαρά για την ζωή αντιμετωπίζω
με κουράγιο και υπομονή τα γεγονότα και 
τους ανθρώπους αυτή την εποχή  μάλιστα
έχω μια εσωτερική  δύναμη που και εγώ
τρομάζω με τον εαυτό  μου  η ζωή μου
 έχει  χαρίσει πολλά και πρέπει να  δώσω
 την  φιλία μου την αγάπη μου στους  άλλους
 είναι γύρω μας τόσα  θλιμμένα  μάτια
 γεμάτα  απόγνωση  εκείνο που  παρατηρώ
είναι μια εκκωφαντική σιωπή σαν μια
 τεραστία κραυγή  γεμάτη  πόνο .
Τόσα γεγονότα έγιναν μέσα σε τόσο λίγο
χρόνο υπάρχουν  ερωτήματα απαντήσεις
και φυσικά ευθύνες και από τα δυο μέρη.
Ήταν  μεγάλη  η  απόφαση και δύσκολος
αποχωρισμός από την έντονη  συμμέτοχη
στην πολιτική  δράση δεν ήταν απόδραση
ήταν μια σύγκρουση για την τραγική  και 
όχι  ανώδυνη  για τις  ευθύνες της πολιτικής 
μας για το χρηματιστήριο που είχε τραγική
κατάληξη για τους πολίτες  και για την χώρα.