Η ΑΘΗΝΑ ΜΟΥ ...ΑΛΛΑΞΕ

Το αεράκι της  άνοιξης  μου χάιδεψε την  ψυχή  ήρθε  ο απρίλης  γεμάτος αισιοδοξία και χαρά όλα άλλαξαν μια παράξενη προσμονή για κάτι καινούργιο που θα  έρθει και  θα γίνει  η  ζωή μας όμορφη και τρυφερή σαν χάδι αυτός ο  χειμώνας  ήταν  δύσκολος πικρός  όλα  γύρω  είναι μελαγχολικά υπάρχει  σε όλους  μας  μια  αγωνία για το αύριο  για το σήμερα για όλα.
Τι  παράξενο τελείωσε μια εποχή  άσχημα τα γεγονότα ξεπέρασαν τους ανθρώπους ιδιαίτερα αυτούς που  είχαν δώσει την ζωή τους  για τα μεγάλα ιδανικά οι λέξεις  έχασαν  την  αξία και το νόημα τους οι λέξεις  μαράθηκαν άλλαξαν  χρώμα έγιναν μουντές.  Χωρίς ήχο είναι η πόλη  μου  άδειασε  από χαρούμενες φωνές   η ζωή μονότονη δεν  μοιάζει με την πανέμορφη και γοητευτική  Αθήνα  με τις πλατείες με τους  δρόμους    γεμάτους  μαγαζιά  τότε που  Αθήνα έμοιαζε σαν  να είχε κάθε μέρα γιορτή. Αχ είναι δύσκολο να ανεβαίνεις την οδό Σταδίου και να είναι τα πάντα  κλειστά βουβά  και μελαγχολικά  είμαι τόσο θυμωμένη πικραμένη την έχω περπατήσει την έχω ζήσει γνωρίζω κάθε γωνιά της  αγαπημένης  μου  Αθήνας πέρασα όλη τη ζωή  μου στο Δήμο αθηναίων 12 χρονιά στο Δημοτικό Συμβούλιο οι πολίτες μου έδωσαν τόση χαρά μου χάρισαν την  εμπιστοσύνη  τους τόσες φόρες με γέμισαν με πραγματική  αγάπη είχα το πολίτικο μου γραφείο 15 χρόνια στην ομόνοια στην Θεμιστοκλέους περπατούσα την πόλη καθημερινά και γύρω μου όλα ήταν χαρούμενα έλεγα 1000 καλημέρες ήξερα όλους με το μικρό τους όνομα νοσταλγώ την  εποχή  εκείνη άλλαξε η πόλη  νοιώθω μια θλίψη ένα πόνο ένα δάκρυ κύλησε στο πρόσωπο μου Αχ Ελένη πάντα θα είσαι ρομαντική και τρυφερή  είναι μια άλλη εποχή..