Οι μέρες της χαράς είναι
ακόμα μακριά
περπατάω στο δρόμο της Πόλης κοιτάζω
γύρω και δεν βλέπω ούτε ένα χαμόγελο.
Που πήγε η χαρά που είναι η ξενοιασιά
μια παράξενη σιωπή και φόβος νοιώθω
μια απέραντη μοναξιά είμαστε ολομόναχοι.
Αρχίζω να τρέχω είμαι Τρομαγμένη και Δάκριά
τρέχουν στο πρόσωπο μου είμαι Πληγωμένη.
Έχασα την χαρά μου την Ξενοιασιά μου
ΑΝΟΥΣΑΚΗ ΕΛΕΝΗ ΙΟΥΛΙΟΣ 2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου