Δεκέμβρης
2017 ο τελευταίος μήνας του
χρόνου μια χρονιά που άλλαξε γύρω μας
όλα έγιναν τόσο γρήγορα σαν μια αστραπή
που έφερε στην ζωή μας πόνο και οδύνη
είμαστε σε μια δύσκολη εποχή μοναχική
γεμάτη από αγωνία και εκπλήξεις είναι
παράξενο υπάρχει τόση θλίψη και πίκρα
την αισθάνομαι παντού στα μάτια και στη
φωνή των ανθρώπων εγώ κρατάω ακόμα
την ελπίδα και το κουράγιο μου έτσι ήμουν
από μικρή ψύχραιμη και θαρραλέα αυτό
το έχω κληρονομήσει από την μητέρα μου
την Μαλένα Ανουσάκη ήταν δυνατή πάντα
η σημερινή ημέρα ήταν ξεχωριστή τυχαία
συνάντησα μια παλιά φίλη από το σχολείο
κοιταχτήκαμε στα μάτια και αγκαλιστήκαμε
όπως παλιά σαν να μην πέρασε ο χρόνος
και τότε κατάλαβα ότι αυτή η δύσκολη
εποχή δεν έσβησε από την ψυχή μου
την αισιοδοξία την ελπίδα για την ζωή
αυτή η συνάντηση μου έδωσε χαρά
ήταν μια ξεχωριστή ημέρα που άνοιξε
ένα καινούργιο δρόμο στη ζωή μου
Ελένη Ανουσάκη Αθήνα 2017
χρόνου μια χρονιά που άλλαξε γύρω μας
όλα έγιναν τόσο γρήγορα σαν μια αστραπή
που έφερε στην ζωή μας πόνο και οδύνη
είμαστε σε μια δύσκολη εποχή μοναχική
γεμάτη από αγωνία και εκπλήξεις είναι
παράξενο υπάρχει τόση θλίψη και πίκρα
την αισθάνομαι παντού στα μάτια και στη
φωνή των ανθρώπων εγώ κρατάω ακόμα
την ελπίδα και το κουράγιο μου έτσι ήμουν
από μικρή ψύχραιμη και θαρραλέα αυτό
το έχω κληρονομήσει από την μητέρα μου
την Μαλένα Ανουσάκη ήταν δυνατή πάντα
η σημερινή ημέρα ήταν ξεχωριστή τυχαία
συνάντησα μια παλιά φίλη από το σχολείο
κοιταχτήκαμε στα μάτια και αγκαλιστήκαμε
όπως παλιά σαν να μην πέρασε ο χρόνος
και τότε κατάλαβα ότι αυτή η δύσκολη
εποχή δεν έσβησε από την ψυχή μου
την αισιοδοξία την ελπίδα για την ζωή
αυτή η συνάντηση μου έδωσε χαρά
ήταν μια ξεχωριστή ημέρα που άνοιξε
ένα καινούργιο δρόμο στη ζωή μου
Ελένη Ανουσάκη Αθήνα 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου