Τετάρτη 29 Μαΐου 2013
Δευτέρα 27 Μαΐου 2013
ΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ
Από μικρό παιδί πάντα αυτή την εποχή
έτρεχα στους κήπους της πόλης για να
τις συναντήσω τις φιλενάδες μου ήταν
πολύχρωμες γεμάτες ομορφιά με πουά
βούλες και πετούσαν ανέμελες γύρω
από τα πολύχρωμα λουλούδια ακόμα
και σήμερα την άνοιξη ψάχνω στον
κήπο πεταλούδες που με μαγεύουν
με το πέταγμα τους σαν υπεροχές
μπαλαρίνες με θεσπέσια χρώματα.
Ελένη Ανουσάκη έτρεχα στους κήπους της πόλης για να
τις συναντήσω τις φιλενάδες μου ήταν
πολύχρωμες γεμάτες ομορφιά με πουά
βούλες και πετούσαν ανέμελες γύρω
από τα πολύχρωμα λουλούδια ακόμα
και σήμερα την άνοιξη ψάχνω στον
κήπο πεταλούδες που με μαγεύουν
με το πέταγμα τους σαν υπεροχές
μπαλαρίνες με θεσπέσια χρώματα.
Κυριακή 19 Μαΐου 2013
Σάββατο 18 Μαΐου 2013
Τρίτη 14 Μαΐου 2013
Η ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ
Το πιο τρυφερό μυστικό μου είναι η αγάπη
που έχω στη μητέρα μου αυτή την σπάνια
γυναίκα πανέμορφη πάντα λαμπερή γεμάτη
ομορφιά καλοσύνη τρυφερότητα ανθρωπιά
έδωσε την ζωή της για τα μεγάλα ιδανικά
ήταν μάνα σπουδαία με μεγάλωσε με αξίες
και αρχές με στοργή με θυσίες την αγαπούσα
με πάθος την θαύμαζα σαν ηθοποιό σαν γυναίκα
μα πάνω από όλα σαν άνθρωπο που έδινε την
ζωή της για τον άνθρωπο και την ιδεολογία της
τώρα ακόμα είναι σαν να μην έχει φύγει από
την ζωή ακούω την φωνή της το γέλιο της κάθε
γιορτή της μητέρας της έστελνα λουλούδια όταν
περάσει ο χρόνος οι αγαπημένοι μας άνθρωποι
φύγουν από τη ζωή οι αναμνήσεις μας φέρνουν
δάκρυα στα μάτια και πόνο στην ψυχή όμως
δεν τους ξεχνάμε είναι σαν να ζουν ανάμεσα μας
οι μνήμες είναι ισχυρές σαν να είναι ζωντανοί
παρόντες για μένα η Μαλένα δεν έφυγε ποτέ
είναι πάντα δίπλα μου όλες τις ώρες κάθε στιγμή
Χρόνια πολλά αγαπημένη μου Μητέρα
για ότι έκανες για μένα μου έδωσες τόσα πολλά
ακόμα ακούω την φωνή ευχαριστώ καλό μου
Μαλενάκι να ξέρεις ότι μου λείπεις πολύ
είσαι το πιο ακριβό κομμάτι τη ζωής μου
Ελένη Ανουσάκη Μάιος 2013
γυναίκα πανέμορφη πάντα λαμπερή γεμάτη
ομορφιά καλοσύνη τρυφερότητα ανθρωπιά
έδωσε την ζωή της για τα μεγάλα ιδανικά
ήταν μάνα σπουδαία με μεγάλωσε με αξίες
και αρχές με στοργή με θυσίες την αγαπούσα
με πάθος την θαύμαζα σαν ηθοποιό σαν γυναίκα
μα πάνω από όλα σαν άνθρωπο που έδινε την
ζωή της για τον άνθρωπο και την ιδεολογία της
τώρα ακόμα είναι σαν να μην έχει φύγει από
την ζωή ακούω την φωνή της το γέλιο της κάθε
γιορτή της μητέρας της έστελνα λουλούδια όταν
περάσει ο χρόνος οι αγαπημένοι μας άνθρωποι
φύγουν από τη ζωή οι αναμνήσεις μας φέρνουν
δάκρυα στα μάτια και πόνο στην ψυχή όμως
δεν τους ξεχνάμε είναι σαν να ζουν ανάμεσα μας
οι μνήμες είναι ισχυρές σαν να είναι ζωντανοί
παρόντες για μένα η Μαλένα δεν έφυγε ποτέ
είναι πάντα δίπλα μου όλες τις ώρες κάθε στιγμή
Χρόνια πολλά αγαπημένη μου Μητέρα
για ότι έκανες για μένα μου έδωσες τόσα πολλά
ακόμα ακούω την φωνή ευχαριστώ καλό μου
Μαλενάκι να ξέρεις ότι μου λείπεις πολύ
είσαι το πιο ακριβό κομμάτι τη ζωής μου
Ελένη Ανουσάκη Μάιος 2013
Δευτέρα 13 Μαΐου 2013
Κυριακή 12 Μαΐου 2013
MANA του ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΜΑΡΚΟΡΑ
Μάνα!.. Δε βρίσκεται λέξη καμία
νάχει στον ήχο της τόση αρμονία,
σαν ποιος να σ’ άκουσε με στήθος κρύο,
όνομα θείο; Παιδί από σπάργανα
ζωσμένο ακόμα, με χάρη ανοίγοντας
γλυκά το στόμα, γυρνάει στον άγγελο
που τ’ αγκαλιάζει και μάνα κράζει.
νάχει στον ήχο της τόση αρμονία,
σαν ποιος να σ’ άκουσε με στήθος κρύο,
όνομα θείο; Παιδί από σπάργανα
ζωσμένο ακόμα, με χάρη ανοίγοντας
γλυκά το στόμα, γυρνάει στον άγγελο
που τ’ αγκαλιάζει και μάνα κράζει.
Στον κόσμο τρέχοντας ο νέος διαβάτης
πέφτει στ’ αγνώριστα βρόχια τσ’ απάτης,
και αναστενάζοντας ,Μάνα μου! Λέει,
Μάνα! Και κλαίει.
πέφτει στ’ αγνώριστα βρόχια τσ’ απάτης,
και αναστενάζοντας ,Μάνα μου! Λέει,
Μάνα! Και κλαίει.
Της νιότης φεύγουνε τ’ άνθια κ’ η χάρη
τριγύρω σέρνεται με αργό ποδάρι,
ώσπου στην κλίνη του, σα βαρεμένος,
πέφτει ο καημένος. Και πριν την ύστερη
πνοή του στείλει, αργά ταράζονται
τα κρύα του χείλη, και με το μάνα μου!
πρώτη φωνή του, πετά η ψυχή του.
τριγύρω σέρνεται με αργό ποδάρι,
ώσπου στην κλίνη του, σα βαρεμένος,
πέφτει ο καημένος. Και πριν την ύστερη
πνοή του στείλει, αργά ταράζονται
τα κρύα του χείλη, και με το μάνα μου!
πρώτη φωνή του, πετά η ψυχή του.
Δευτέρα 6 Μαΐου 2013
Το Παιδικό Χαμόγελο της Πρωτομαγιάς
Μέρες Μαΐου όλη
η φύση γιορτάζει την άνοιξη
αισθάνομαι περίφημα αγαπώ αυτές τις στιγμές
νοιώθω σαν να ξαναγεννιέμαι είμαστε στη αρχή
μιας καινούργιας εποχής μου φυσικά είμαι όλο
χαρά γιατί γιορτάζω τα γενέθλια μου πρωτομαγιά
είναι η δική μου μέρα περνώ αυτή την μεγάλη
γιορτή περπατώντας πάντα στην έξοχη από μικρή
αισθάνομαι ότι είναι η πιο καλή στιγμή να πάρω
αποφάσεις που θα με οδηγήσουν την καινούργια
χρονιά περπατώ με γοργό βήμα στη Φιλοθέη
είναι η ατμόσφαιρα μαγική όλα είναι όμορφα
τα δένδρα έχουν ένα μοβ χρώμα σαν πινάκας
ζωγραφικής οι φωνές των παιδιών πλημυρίζουν
την ατμόσφαιρα δεν υπάρχει πιο ωραία εικόνα
από ένα μικρό παιδάκι που κυνηγάει το τόπι του
πλησιάζω την παιδική χαρά το παιδάκι μου γελάει
αγκαλιάζει το τόπι και μου το δίνει τι ευτυχία είναι
το χαμόγελο ενός παιδιού το παίρνω και αρχίζουμε
να παίζουμε ήταν η πιο όμορφα γενέθλια γεμάτα
από παιδικά χαμόγελα ξενοιασιά και αθωότητα.
Ελένη Ανουσάκη Μάιος 2013
αισθάνομαι περίφημα αγαπώ αυτές τις στιγμές
νοιώθω σαν να ξαναγεννιέμαι είμαστε στη αρχή
μιας καινούργιας εποχής μου φυσικά είμαι όλο
χαρά γιατί γιορτάζω τα γενέθλια μου πρωτομαγιά
είναι η δική μου μέρα περνώ αυτή την μεγάλη
γιορτή περπατώντας πάντα στην έξοχη από μικρή
αισθάνομαι ότι είναι η πιο καλή στιγμή να πάρω
αποφάσεις που θα με οδηγήσουν την καινούργια
χρονιά περπατώ με γοργό βήμα στη Φιλοθέη
είναι η ατμόσφαιρα μαγική όλα είναι όμορφα
τα δένδρα έχουν ένα μοβ χρώμα σαν πινάκας
ζωγραφικής οι φωνές των παιδιών πλημυρίζουν
την ατμόσφαιρα δεν υπάρχει πιο ωραία εικόνα
από ένα μικρό παιδάκι που κυνηγάει το τόπι του
πλησιάζω την παιδική χαρά το παιδάκι μου γελάει
αγκαλιάζει το τόπι και μου το δίνει τι ευτυχία είναι
το χαμόγελο ενός παιδιού το παίρνω και αρχίζουμε
να παίζουμε ήταν η πιο όμορφα γενέθλια γεμάτα
από παιδικά χαμόγελα ξενοιασιά και αθωότητα.
Ελένη Ανουσάκη Μάιος 2013
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)